De Vlaamse Script Academie is opgericht in 1995 door Prof. Patrick Cattrysse en Jaak Boon, toen voorzitter van de scenaristen-beroepsvereniging AVA. Het opzet was van meetaf aan wetenschappelijke en praktische kennis bundelen in een platform dat zowel onderzoek verricht als onderwijs biedt rondom scenarioschrijven en verhalen vertellen in het algemeen.

Inmiddels zijn we vele seminars en workshops verder, en telt de VSA meer dan drieduizend alumni wereldwijd.

Onder de VSA alumni van het eerste uur bevinden zich enkele bekende schrijvers (Pieter Aspe, Brigitte Minne, Patrick Lagrou, …), scenaristen (Nyk Dekeyser en Mark Bouwmeester alias Alidor Dolfing (Wien for Life), Nico De Braeckeleer (F.C. De Kampioenen, Zeppe & Zikkie), Johan Verschueren (Faits d’Hiver, Fifi), Piet Baete (Aspe), Philippe De Schepper (Vermist, Chantal), Geert Verbanck (Tanghi Argentini), Mich Sabbe (Witse), regisseurs (Lieven Debrauwer, Johan Gevers, Peter Krüger, Renaat Coppens, …), producenten (D&D productions, VRT, Telesaurus, …) en acteurs (Karel Deruwe, Rudy Morren, Kris Cuppens, George Arrendell, Camilia Blereau, …).

De VSA heeft zich vanaf het begin gericht op internationale horizonten: verhalen vertellen die boeien over de nationale en culturele grenzen heen. Samenwerkingsverbanden zijn gesmeed, en talloze lezingen, seminars en workshops zijn georganiseerd over de vijf werelddelen.

Enkele referenties:

- West-Europa (bv. Lid Raad van Bestuur (1999-2004) bij North by Northwest, een Europees MEDIA+ programma dat tot 2006 professionele scenaristen begeleide afkomstig uit alle EU landen).

- Noord-Amerika (VS, Canada)

- Latijns-Amerika (bv. Escuela Internacional de Cine y TV (EICTV Cuba; 2000-2008), met deelnemers uit alle Latijns-Amerikaanse landen)

- Thailand, Vietnam, Zuid-Afrika, Nieuw-Zeeland, …

Dr. Patrick Cattrysse (°1957) werkte reeds verschillende jaren als mediakundige, scenarist en producent wanneer hij in 1985 een academische carrière startte gericht op de wetenschappelijke studie van verhalen vertellen. Sindsdien loopt één sleutelwoord doorheen zijn meer dan drie decennia lange carrière: verbinden. Bruggen bouwen tussen gescheiden werelden: tussen de wetenschappelijke en de beroeps-gerichte werelden, tussen theorie en praktijk, kunde en kunst, en dit in een multi-culturele omgeving.

De Vlaamse Script Academie vzw stelt zich tot doel het vakkundig schrijven en begrijpen van verhalen permanent te optimaliseren. Het uitgangspunt is dat net als iedere andere menselijke activiteit, verhalen schrijven en lezen niet alleen afhangen van aangeboren talenten, maar ook van aanleerbare kennis en vaardigheden. Kennis kan je o.m. opdoen via het lezen van boeken en het volgen van cursussen; vaardigheden verwerf je al doende. De ervaring heeft aangetoond dat ook bij het schrijven en begrijpen van verhalen een vakkundige opleiding en training de mogelijkheden van aangeboren talenten exponentieel verhogen.

De kloof tussen een wetenschappelijke en beroepsaanpak inzake scenarioschrijven gaat (minstens) terug naar de jaren 1910, wanneer de eerste praktijkgerichte scenariohandboeken verschijnen. Vanaf dan ontwikkelen zich twee tradities en twee culturen die zich los van elkaar toeleggen op dezelfde praktijk, nl. vertellen. Een beroepsmatige traditie richt zich op de opleiding van scenaristen, en een academische legt de focus eerst op literair vertellen, en daarna ook op filmisch en media-vertellen in het algemeen. De VSA is ook opgericht met als doel om deze twee culturen en kennisvelden opnieuw te verenigen.

De kloof tussen vakkennis en kunst is een meer recente Westerse uitvinding, die haar oorsprong vindt in de late jaren 1400, wanneer enkele Italiaanse architecten, schilders en beeldhouwers die werken voor de elitaire klassen, meer geld willen en daarom stellen dat zij een hogere socio-culturele status verdienen dan hun collega vakmensen. Deze manoeuvers zetten een langzaam maar gestaag proces op gang dat vakkennis (en vakmensen) systematisch als inferieur kwalificeert, en "hoge kunst" (en artiesten) als superieur. Dit proces kent in het Westen een hoogtepunt tussen de jaren 1800 en 1850. Kunst en cultuurhistorici bedenken verschillende namen voor deze ideologie, maar de term "Romantisme" is wellicht het beste bekend bij het bredere publiek. Na 1850 verdwijnt deze Romantische ideologie niet, maar versmelt met andere meer recente waarde-systemen (zoals het post-modernisme en het neoliberalisme), en verwordt tot wat sommigen het hedendaagse dominante Romantisme 2.0 hebben genoemd. Het standpunt van de VSA is dat aanhangers van een kloof tussen vakkennis en kunst uiteraard recht hebben van spreken, maar dat aanhangers van een hereniging van beide (zoals die bestond in de klassieke Oudheid t/m de Renaissance) net zo goed hun argumenten naar voor mogen brengen.

De VSA kijkt steeds uit naar partner-onderzoekers, trainers en instellingen die kunnen meewerken aan het permanent verbeteren van het schrijven en begrijpen van verhalen.

Heb jij expertise in een (sub)discipline die je met de VSA wil delen, neem dan graag contact op, en doe een voorstel tot samenwerking.

De VSA nodigde reeds tal van gerenommeerde binnen- en buitenlandse experten uit voor seminars en workshops, zoals o.m. Linda Seger, Anthony Horowitz, Sybille Kurz (pitching), Koen De Vos (creativiteit), Philippe Ravoet (montage), Stijn Coninx, Vincent Bal, Hans Herbots (regie), Ed Vanderweyden (TV-reeksen), Katrien Van der Perre (mediarecht), e.v.a.